In gesprek met Latief: Alles opbouwen vanaf nul

Zonnestof tot praten

In aanloop naar en tijdens Ruimtekoers Festival kun je samen met modeontwerper Pauline en weefexpert Maaike uitvinden hoe je zonnestof maakt. Je maakt daarmee kleding, gordijnen, tassen of andere materialen in en buiten je huis niet alleen mooier, maar het worden ook nog creaties die helpen om bijvoorbeeld je telefoon op te laden. Normaal gesproken ken je zonnepanelen alleen als van die grote, donkere vlakken op daken. Maar als ze als strookjes (bijvoorbeeld) in je kleding verwerkt zijn, is het ineens veel tastbaarder en intiemer.

Samen met Pauline, Maaike én alle deelnemers komt er een hele gedachtestroom op gang over zonnecellen en hun rol in ons dagelijks leven. Een toffe manier om met elkaar te denken over hoe kleding, maar ook breder gezien: de wijk, straks duurzamer kan worden. Een van de activiteiten gericht op zonnestof was de weefguerilla op De Drieslag, voor de winkel van Mahmoud Latief; Data S. Telecom. Ruimtekoers is altijd op zoek naar verhalen van mensen uit de wijk. Dus: wie is Mahmoud en hoe kijkt hij naar de zon?

Alles opbouwen vanaf nul

Mahmoud komt uit het noorden van Irak. Hij kwam in 1997 naar Nederland en in januari van het jaar daarop volgden zijn vrouw en twee kinderen. Mahmoud voelde zich niet meer veilig onder het bewind van Saddam Hoessein en koos ervoor om het Grote Onbekende tegemoet te gaan. Techniek is zijn hobby en was ook in Irak al zijn beroep. Hier moest hij álles vanaf nul weer opbouwen.

‘Ik had in Irak een eigen bedrijf als loodgieter. Toen ik in Nederland kwam heb ik eerste de taal geleerd en later mijn diploma gehaald als Electromonteur Utiliteitsbouw. Ik zorgde dat ik steeds werk had. Sinds 2004 heb ik deze zaak hier. Ik heb er eerst gewerkt, toen het een internetcafé was, en daarna kon ik het overnemen. Nu kun je hier van álles: geld overmaken naar en ontvangen van over de hele wereld, je computer en telefoon laten repareren, printen, internetten, camerasystemen aanschaffen of laten repareren en benodigdheden voor telefoons en computers kopen en nog veel meer. Ik koop ook oude computers van scholen op, repareer ze en stuur ze naar Afrika.’

Emotioneel weerzien

De situatie in het Irak dat hij verliet, is voor ons moeilijk voor te stellen. Er gebeurde gruwelijke dingen. Mahmoud heeft heel veel familie achtergelaten in Irak. Intussen zijn hij en zijn gezin hier helemaal op hun plek. “Mijn twee oudste kinderen studeren en denken niet over ‘teruggaan’ naar Irak. Ze waren 7 en 8 toen ze in Nederland kwamen.

Mijn jongste gaat nu naar het laatste jaar van het vwo, die spreekt de taal niet eens meer; die is hier geboren. Ik heb van alles wat: ik heb nog jaren vrijwilligerswerk gedaan in een Koerdisch Verenigingshuis. We organiseerden ook Koerdische dans en muziek, bijvoorbeeld op wijkfeesten. Dat kan ik nog steeds regelen. Maar ik heb net zo goed de Nijmeegse Vierdaagse gelopen.

Ik mis mijn familie wel, natuurlijk. Mijn moeder overleed drie jaar geleden, maar mijn vader leeft nog. Hij is intussen 91. Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik terug ging om mijn familie te zien, in 2003. Mijn vader en broer wisten dat ik kwam, mijn moeder niet. Het was nacht toen ik aankwam en mijn familie sliep in de tuin, want het was hartje zomer. Mijn vader maakte mijn moeder wakker en ze kon het niet geloven. We hebben een kwartier alleen maar gestaan en elkaar innig omhelsd. Dat vergeet ik nooit meer. Mijn moeder was zo emotioneel dat ze er een bloedneus van kreeg.”

In de winkel is het inmiddels een komen en gaan van klanten. Een meneer wil graag geld overmaken naar Vietnam, een mevrouw komt dik 20 pagina’s printen, iemand komt een Playstore kaart kopen en een meneer komt voor beltegoed. Als de zon even doorbreekt buiten, komen we op de zon. Op de vraag wat Mahmoud’s relatie tot de zon is, moet hij even denken.

Dan: ‘Levensenergie! Ik hou van de zon, ik word blij van de zon. Ik kan er uren in blijven zitten. Dan zijn we ergens en gaan mijn vrouw en kinderen shoppen en van alles doen en dan zeg ik: ‘Doe maar lekker, ik blijf hier wel even zitten’. En dan zit ik gewoon op een bankje alleen maar heerlijk te genieten van de warmte. Dat doet me heel goed.’