Gelanceerd! Spel ‘Stad van Vertrouwen’ brengt stem van jongeren bij beslissingsmakers.
Vrijdag 31 maart lanceerden de jongeren en kunstenaar Yasser Ballemans, in samenwerking met Bureau Ruimtekoers, het spel ‘Stad van Vertrouwen’.
Soul Search City
Het spel komt voort uit ‘Soul Search City’, een onderzoeksproject dat Yasser samen met Laura, Zineb, Aleks, Riham, Tristan, en Ruimtekoers optuigde. In dit project ging de kunstenaar samen met projectleider Renée Janssen en de jongeren als spelontwerpers aan de slag met het ontwerp van een spel voor de stad. In negen workshops doken de jongeren samen met andere experts in de wereld van de stadsontwikkeling. Zo waren er workshops met Ekim Tan, Mattijs Loor en Ilse Schaminée.
Lees hier over de
Motie van Vertrouwen
Dit proces leverde uiteindelijk Stad van Vertrouwen op, een spel dat de stem van jongeren in de beleidskamers brengt. Met de nadruk op beleidskamers, meervoud, omdat er heel veel verschillende vraagstukken in Stad van Vertrouwen kunnen worden opgenomen. In een notendop werkt het zo: het spel begint met de inbreng van een vraagstuk. Tijdens de lancering was het vraagstuk: ‘Jongeren voelen zich niet betrokken bij de Arnhemse politiek’. Onder leiding van de jongeren bouwen de deelnemers vervolgens – soms letterlijk met bouwstenen – aan de Stad van Vertrouwen. Het doel van het spel is, om via allerlei speltechnieken – vanuit verbinding samen tot een ‘Motie van Vertrouwen’ te komen, die een (mogelijke) oplossing voor het vraagstuk in zich draagt.
Lancering
De jongeren die het spel mee hebben ontworpen, waren vrijdag 31 maart in de Eusebiuskerk om samen met Yasser Ballemans en Renée Janssen ‘Stad van Vertrouwen’ te lanceren. Zes gemeenteraadsleden (Steffenie Pape-Boot, Muriël Simonis, Nico Wiggers, Marjan van Munster, Marlies Neutkens en Lea Manders) waren present om mee te doen. Waar de raadsleden duidelijk enthousiast bleken om jongeren te betrekken, lieten de jongeren op heldere wijze hun behoeften, kennis en kunde zien.
Deelnemende jongere
Ik zit niet op een paar nieuwe ouders te wachten. Ik wil serieus deel uitmaken van het proces, niet meekijken.
Een van de jongeren gaf aan van huis uit weinig van politiek mee te krijgen. Haar idee: kom als politici naar scholen of jongerencentra. Want jongeren zijn vaak wél geïnteresseerd, maar weten niet of, hoe en waarover ze kunnen meepraten. Een van de raadsleden vindt dat er jongeren op de lijst moeten komen en als stagiaires in de fractie moeten kunnen meedoen, zodat jongeren zich in de politiek herkennen. Een jongere zegt liever niet aan de hand van een raadslid te worden meegenomen. ‘Ik zit niet op een paar nieuwe ouders te wachten’, glimlacht hij. ‘Ik wil serieus deel uitmaken van het proces, niet meekijken.’
Gezamenlijk bouwen
Gaandeweg ontstaan er allerlei ideeën. Van een jongerenraad met daadwerkelijk mandaat en budget tot het gezamenlijk bouwen van een ‘huis’ waarbij jong en oud, van verschillende politieke stromingen samen een plek maken die een soort clubhuis kan worden. Zo’n bouwproces bevordert dan de verbinding tussen mensen, ongeacht hun leeftijd, cultuur of politieke voorkeur. Uiteindelijk vormt zich de Motie van Vertrouwen waar alle deelnemers achter staan: Betrek jongeren meer bij de politiek via maakgesprekken op plekken waar zij zich veilig voelen. Een van de raadsleden oppert al meteen de vorming van een initiatiefvoorstel op dit gebied deze zomer, want: ‘Als raadslid moet je openstaan voor een experiment.’
Motie van Vertrouwen
Betrek jongeren meer bij de politiek via maakgesprekken op plekken waar zij zich veilig voelen.
Democratie als bouwwerk
Als afsluiting van het spel volgt er een verrassing: burgemeester Marcouch komt de Motie in ontvangst nemen. Hij geeft aan elke dag te investeren in het vertrouwen van Arnhemmers. Niet alleen, maar zeker óók in het vertrouwen van de jongere inwoners. Democratie ziet hij als iets waaraan we allemaal voortdurend onderhoud moeten plegen, net als aan de conditie van het menselijk lichaam. Hij ziet het spel als een prima voorbeeld om dat te doen. Hij spreekt de jongeren aan en zegt: ‘Help ons vanuit jullie inzichten om de democratie beter te maken, anders werkt deze niet meer. We moeten samen het huis dat democratie heet, versterken.’
Hoe mooi is het dat de burgemeester zelf, zonder van de aanloop naar de Motie te weten, de democratie een bouwwerk noemt. En de Motie deels is afgeleid van het idee van een te bouwen huis waar iedereen samenkomt. De burgemeester besluit met de hoop uit te spreken dat we ‘Stad van Vertrouwen’ verder kunnen brengen, via bijvoorbeeld scholen of jongerencentra. Als dat geen mooie uitnodiging is …
