Een ode aan de wijk met Route Malburgen, wat is jouw verhaal?
Een erfgoedroute door Malburgen met persoonlijke verhalen van bewoners. Dat is het idee van Route Malburgen. Theatermaker Karlijn van Kruchten is al druk in de weer, maar de precieze vorm is nog niet duidelijk. Dat is aan jou! Woon je al lang in de wijk en heb je alledaagse verhalen van vroeger? Dan is Karlijn één en al oor!
Vertrouwd aan de eettafel bij Ineke
Een voorbeeld van zo’n bewoner met allerlei persoonlijke herinneringen aan de wijk, is Ineke. Aan haar eettafel is het gezellig, de sfeer voelt meteen vertrouwd. Ze haalt ze allerlei fragmenten terug uit haar zeventig jaren tellende leven. Tussen haar herinneringen aan fysieke plekken in de wijk door, vlecht ze korte, persoonlijke verhalen over lief en leed.
Ze is geboren en getogen in Malburgen en woont inmiddels al heel lang in het Duifje. Ze weet nog van het Trefcentrum van de katholieke kerk waar ze vroeger met vriendinnen ging dansen. Van de vier melkboeren die op een rijtje zaten, aan de Zuringstraat. Van de tijd dat de Kalmoesstraat en de Zilverschoonstraat nog samen het Kalmoesplein vormden en daar koeien in de wei stonden. Want aan het Kalmoesplein woonden haar ouders in bij haar oma toen Ineke werd geboren. Dat was toen; er was grote woningnood. Haar eigen kinderen groeiden op in het Duifje en konden de hele buurt doorrennen zonder oversteken, vanwege de vele hofjes. Ook dat herinnert ze zich als een heerlijke tijd. Hieronder foto’s van de Zuringstraat:
Ideeën voor de route
Karlijn ziet al allerlei ideeën voor zich. “De route moet een ode aan deze wijk worden”, vertelt ze. “Meestal bestaat een rondleiding of een route uit allerlei feitelijkheden. Ik wil die feiten graag een menselijke inkleuring geven. Ik heb altijd een heel nostalgisch gevoel bij vroeger, bij de saamhorigheid die er toen was bijvoorbeeld. Het zou mooi zijn om dat te kunnen laten zien aan mensen.”
Ineke beaamt dat die saamhorigheid er was: “Vroeger waren mensen inderdaad socialer, meer op elkaar aangewezen ook. Maar ik ben niet iemand die vroeger alles beter vond, hoor. Dingen horen nu eenmaal bij een bepaalde tijdgeest. Vroeger was je veel meer op de hoogte van elkaars wel en wee, maar dat betekende ook meer bemoeienis van anderen.”
Doe je mee?
In het creatieve hoofd van Karlijn borrelt het flink. Ze denkt aan schaatsen aan de Melkweg, oude voetbalstekjes in de wijk, spelen bij het baggergat, aan grappige kattenkwaadstreken of aan misschien wel een bankje waarop iemand zijn eerste zoen kreeg. Misschien schrijft ze wel een Malburgs Volkslied of… er is in ieder geval werk aan de winkel!
Wil je Karlijn verder op weg helpen met persoonlijke verhalen van alledag (hoe klein ook)? Weet je nog iets over dat ene leuke kruidenierswinkeltje of over die lieve buurvrouw die voor iedereen wat lekkers had? Laat het dan weten!
