Dit was de Akademieweek: ‘Kunst kan zeker bruggen bouwen!’

Zo bekeken en bevroegen de deelnemende makers hun soms conflicterende rollen in de gentrificatieworsteling, ontdekten zij elkaars collectieve kapitaal en werden ze nieuwsgierig hoe zij dit verder zouden kunnen activeren. Want hoe belangrijk is het voor makers om ieders en elkaars vaardigheden, netwerken en perspectieven steviger en structureler te bundelen? We hebben elkaar meer dan ooit nodig!

The Akademieweek is over! It was a week full of inspiring workshops, exploring different perspectives on participatory and performative work. Participating makers looked at and questioned their sometimes conflicting roles in the gentrification struggle, discovered each other’s collective capital and became curious about how they might further activate it. After all, how important is it for makers to pool everyone’s and each other’s skills, networks and perspectives more solidly and structurally? We need each other more than ever!

De reeks workshops voor en door makers werd op zaterdag 20 mei afgesloten met een interventie in de openbare ruimte, begeleid door kunstcollectief gruppe tag uit Leipzig. ‘We kwamen opgeladen en helemaal vol van alles terug,’ vertelt projectleider Lenn Cox er na afloop over. ‘Het leek of we een week waren weggeweest. Er gebeurde zo veel in die twee uur!’

The series of workshops for and by makers concluded on Saturday May 20 with an intervention in public space, facilitated by Leipzig-based art collective gruppe tag. ‘We returned energised and fully loaded from everything’, shares project leader Lenn Cox afterwards. ‘It seemed as if we had been away for a week. So much happened in those two hours!’

Een kleine reconstructie …

In de huiskamer van De Voorkamer maken de Akademiedeelnemers zich op voor het slotstuk van de Akademieweek: met de hele club de straat op voor een sociale interventie! Tijdens de workshop van gruppe tag van donderdag, leerden de deelnemers hoe met voorbijgangers op straat in contact te komen en performatieve gesprekken in de openbare ruimte te voeren. Nu hebben ze zin het in de praktijk te brengen.

A short reconstruction …

In the living room of De Voorkamer, the Akademie participants prepare themselves for the final event of the Akademieweek: taking to the streets with the whole group for a social intervention! During the workshop by gruppe tag on Thursday, participants learned how to interact with passers-by on the street and how to have performative conversations in public space. Now, they are eager to put this into practice.

Uitgezwaaid door Sahar, die iedereen volstopt met lekkere hapjes voor onderweg, en uitgedost in roze sjaals begeven zij zich, samen met Lenn, vier leden van gruppe tag, Yosser van Bureau Ruimtekoers en artist in residence Bakr Al Jaber, naar de hoek van de Damstraat en de Kanaalstraat, een mudjevol kruispunt midden in de multiculturele wijk Lombok. Alle groepsleden nemen een krukje mee. ‘Don’t be shy and enjoy the sun’, roept Luana van gruppe tag voordat iedereen, trommelend en joelend, de deur uit danst.

Farewelled by Sahar, who packs everyone with tasty snacks for on the road, and decked out in pink scarves they make their way, together with Lenn, four members of gruppe tag, Yosser from Bureau Ruimtekoers and artist in residence Bakr Al Jaber, to the corner of the Damstraat and Kanaalstraat, a crowded intersection in the centre of the multicultural Lombok district. All of the participants carry a stool with them. ‘Don’t be shy and enjoy the sun’, Luana from gruppe tag shouts, before everyone dances out the door, drumming and cheering.

Verbinding maken

Tien minuten duurt de tocht. Eenmaal aangekomen begint de groep met een paar oefeningen om warm te worden. Of, zoals Matthias van gruppe tag het uitlegt: ‘The idea is to connect with the space, each other, the stools and the environment.’ Eerst worden de vier hoeken van het kruispunt verkend. Iedereen mag een plek kiezen waar hij of zij zich lekker voelt. Hoe is het als je daar zit, op je kruk? Wat kun je alleen zien vanuit jouw perspectief? En hoe voelt het als je op je kruk gaat staan en je handen in de lucht steekt? Daarna proberen de deelnemers de krukken op paaltjes te laten balanceren en is er een spel waarbij vragen over huizen en wonen beantwoord moeten worden – het thema van de Akademieweek en deze interventie is gentrificatie – de ene kant van de straat representeert ja en de overkant is nee. Door middel van de oefeningen verovert de groep langzaam het kruispunt en zet een deel van de omgeving, die de boel eerst nog wat argwanend bekijkt, een eerste stap richting de deelnemers door zich hardop af te vragen wat er gebeurt en hen aan te spreken.

The journey takes ten minutes. Once they arrive, the group starts off with a couple of exercises to warm up. Or, as Matthias from gruppe tag explains it: ‘The idea is to connect with the space, each other, the stools and the environment.’ First, the four corners of the intersection are explored. Everyone can choose a spot where they feel comfortable. How does it feel when you sit there, on your stool? What can you alone see from your perspective? And how does it feel when you stand on your stool and stick your hands up in the air? Following that, the participants attempt to balance the stools on poles, and there is a game in which questions about houses and living must be answered – the theme of the Akademieweek and of this intervention is gentrification – one side of the street represents yes and the other side is no. Through the exercises the group gradually takes over the intersection, prompting some members of the surrounding area, who at first look at things with some suspicion, to take a first step towards the participants by wondering aloud what is happening and addressing them.

Vragen en opdrachten

Uiteindelijk wordt een van de hoeken gekozen als veilige ruimte om die prille connectie uit te werken. Door samen met een paar voorbijgangers van de krukjes een huis, een zwembad en een watertoren te bouwen, mengt de groep zich voor het eerst echt met de omgeving. Tot slot spelen de deelnemers aan drie tafeltjes een kaartspel waarbij de omgeving wordt uitgenodigd mee te doen.

Eventually, one of the street corners is chosen as a safer space to work out the emerging connection. By building a house, a swimming pool and a water tower from the stools together with a few passers-by, the group really mixes with the environment for the first time. Finally, the participants sit at three tables to play a card game and invite the surrounding community to join in.

In het begin is dat nog niet zo gemakkelijk. Het laatste deel van de interventie is behoorlijk talig en hoewel op het kruispunt onder andere Duits, Russisch, Somalisch, Farsi, Arabisch en Turks wordt gesproken, is Engels, de taal waarin de vragen van het spel zijn geformuleerd, niet voor iedereen even toegankelijk. Wat helpt is dat het spel niet alleen uit kaarten met vragen, maar ook uit opdrachten bestaat, zoals: zorg voor iets wat je kunt delen met de groep. Of: doe iets in de openbare ruimte. Door de opdrachten kunnen groepsleden op een andere, volgens deelnemer Elky zelfs snellere, manier contact maken met de omgeving.

To start with it is not that easy. The last part of the intervention is quite linguistic and while German, Russian, Somalian, Farsi, Arabic and Turkish are amongst the languages spoken at the intersection, English, the language in which the game’s questions are formulated, is not equally accessible for everyone. It helps that in addition to the cards with questions, the game consists of tasks. For example: find something that you can share with the group. Or: do something in the public space. Through these tasks, the group members can connect with the surrounding community in another, and according to participant Elky even faster, manner.

Mooie gesprekken

En dan, na een tijdje, begint het te rollen en leveren de vragen op de kaartjes mooie gesprekken op. Kun je je voorstellen om in je eentje op een onbewoond eiland te leven? Welke herinneringen heb je aan het huis uit je kindertijd? Hoe ziet je ideale huis eruit? Wat is thuis voor jou? Voorbijganger en documentairemaker Gülsah vertelt dat zij haar thuis vindt in de ander en is erg enthousiast over de interventie: ‘Als mensen dit nou eens meer zouden doen. Zo simpel kan het dus zijn om contact te leggen.’

Beautiful conversations

And then, after a while, things start rolling and the questions on the cards produce beautiful conversations. Can you imagine living all alone on a desert island? What memories do you have of your childhood home? What does your ideal home look like? What is home to you? Passer-by and documentary filmmaker Gülsah says she finds her home in the other, and is very enthusiastic about the intervention: ‘If only people would do this more often. So it can be that simple to connect.’

Niet alleen aan de tafels komt het gesprek op gang, maar ook ernaast. Deelnemer Michou raakt in gesprek met Mina, een vrouw uit de buurt, die uiteindelijk een hele tijd meehelpt met het ronselen van tafelgenoten en ondertussen haar levensverhaal deelt.

Aan het eind van de middag is de straathoek bezaaid met verhalen. De groep is erdoor geraakt, vertelt Lenn. ‘Wat zou er gebeuren als we hier elke week zouden staan?’ vraagt ze zich af.

Not only at the tables, but also around them, conversation ensues. Participant Michou strikes up a conversation with Mina, a woman from the neighbourhood, who ends up helping to gather table mates for quite some time and meanwhile shares her life story.

By the end of the afternoon, the street corner is swirling with stories. The group is touched by them, says Lenn. ‘What would happen if we stood here every week?’ she wonders.

Bruggen bouwen

Heeft de middag, behalve verhalen, nog meer opgeleverd? ‘Veel!’ zeggen de groepsleden. Voor gruppe tag was de interventie een experiment om te kijken hoe het is om met een grote groep in een onbekende omgeving te werken. Ze onderzochten bijvoorbeeld de vraag: hoe maak je contact met mensen die je (nog) niet kent?

De makers hebben ervaren hoe je op verschillende manieren verbinding kunt maken met je omgeving, welke moeilijkheden je daarbij kunt tegenkomen, hoe je een ruimte kunt lezen, wat ingrijpen in een bestaande situatie doet met jezelf en de ander én hoe het helpt om samen te werken. Lenn: ‘De kracht, de dynamiek en de energie die ontstaat als je merkt dat het kan, dat je op deze manier contact kan maken, dat is zo waardevol. Kunst kan zéker bruggen bouwen en mensen kunnen zelf bepalen hoever ze daarin mee willen gaan.’

En ook Lenn zelf kijkt, moe maar voldaan, terug op een inspirerende Akademieweek. ‘Deze week maakte me heel humble. Dit is echt hartwerk.’

Building bridges

Has the afternoon brought more, besides stories? ‘Much more!’ according to the group members. For gruppe tag, the intervention was an experiment to see how it is to work with a large group in an unfamiliar environment. For instance, they explored the question: how do you make contact with people who you don’t know (yet)?

The makers involved experienced how you can create connection with your surroundings in different ways, the challenges that you might encounter, how you can read a space, what intervening in an existing situation does to you and others, and how it helps to work together. Lenn: ‘The power, the dynamic and the energy that arises when you notice that it is possible, that you can make contact in this way, that is so valuable. Art can certainly build bridges and people can decide for themselves as to how far they want to join in.’

And Lenn herself, tired but content, looks back on an inspiring Akademieweek. ‘This week made me very humble. This is truly heart-work.’