Derde editie van Iedereen Wordt Mens van start in kringloopwinkel 2Switch!
‘Karlijn en Maxime zijn er weer!’, staat er op een groot flipovervel in de kantine van kringloopwinkel 2Switch. Met daaronder foto’s van de vorige editie van ‘Iedereen Wordt Mens’. De huidige (derde) editie van het traject is gestart in september.
Hoe zat het ook alweer?
Iedereen Wordt Mens:
De derde editie
Theatermakers Maxime Schräder en Karlijn van Kruchten horen in de 2Switch Arnhem nu vragen als: ‘Dames, wat gaan we doen?’ of ‘Wat is het thema dit keer?’. Mensen kijken duidelijk minder de kat uit de boom. Natuurlijk zijn er sinds de vorige editie nieuwe collega’s bijgekomen die nog van niets weten. Maar door de enthousiaste verhalen die de ronde doen, is het voor hen minder spannend. ‘Oh, dat zijn Karlijn en Maxime, die komen hier creatieve dingen doen en ze kletsen heel gezellig’, klinkt het dan ergens in de winkel.
Nóg meer tot de verbeelding spreken
Karlijn en Maxime, die in april de voorstelling 2Switch or not 2Switch maakten met hun Switch-collgea’s, willen graag dit keer nóg meer tot de verbeelding spreken. Ze willen iets meer uit de winkel blijven en ruimte bieden aan het feit dat ze onderdeel zijn van een groter geheel daarbuiten.
We zijn allemaal gemaakt van dezelfde sterrenstof
Maxime: ‘We merkten al snel dat collega’s behoefte hadden aan een thema. We besloten dat we onze eigen reis door de ruimte gaan maken. Uiteindelijk gaan we allemaal naar een nieuwe plek. Om te werken, maar ook breder gezien, in ons leven of zelfs in het universum. Wie past waar en op welke manier? Wat zou iemands superkracht zijn op die bepaalde plek? We zijn allemaal gemaakt van dezelfde sterrenstof. Maar tegelijk geldt: everyone is an alien somewhere. Vanuit dat gegeven zijn we nu aan de slag.’
Aan de slag!
Aan de slag betekent dat veel medewerkers al bezig zijn met het ruimtethema. Op het flipovervel in de kantine schrijven Karlijn en Maxime steeds de ‘theezakjesvraag’ van de week. ‘Als 2Switch een planeet was, hoe zou die dan heten?’ en mensen kunnen hun antwoorden eronder schrijven. Midden in de winkel is er een safe space gemaakt. Serieus, maar ook met een knipoog naar het heelal. Met gouden bekleding afkomstig uit het decor van afgelopen voorstellingen. Iedereen kan aangeven wat voor diegene een veilige ruimte betekent. Er hangen foto’s en spreuken.
Nils kwam met twee poefjes die hij als planeten in die ruimte wilde brengen. Hij bekleedde ze zelf, speciaal voor de safe space. Iedereen is spullen aan het verzamelen die met de ruimte te maken hebben. Of het nou puzzels zijn, boeken of speelgoed. Iemand heeft van wol een wereldbol gemaakt. Miranda maakte een speciale ruimtevlag van een oude 2Switchvlag en het gerecyclede geraamte van een oude paraplu. Die vlag vormt, samen met een astronautenhelm, de basis voor de poster die er weer gaat komen.
Zonder stress!
Karlijn: ‘Het is deze keer rustiger werken, zonder de stress van de verhuizing. Bovendien weet iedereen nu beter hoe zo’n gezamenlijk traject in zijn werk gaat. Maxime is inmiddels ook bekend. We hoeven allemaal niet meer zo aan elkaar te wennen, kennen elkaar ook op een persoonlijker niveau. Zodat ik bijvoorbeeld kan vragen: ‘Hé, hoe gaat het nu met je kat?’ Dat is heel anders dan helemaal in het begin, toen we nog veel meer moesten aftasten en nog moesten ‘bewijzen’ dat we op basis van gelijkwaardigheid werken.
Meedoen op eigen kracht
Maxime en ik zijn onderdeel van het team, we stellen ons kwetsbaar op, net als alle deelnemers. Iedereen die wil, kan meedoen. Dat gebeurt op eigen kracht en op een plek die bij iemand past. Of het nou voor of achter de schermen is, in een grote of een kleine rol; alles is even belangrijk. Door een vertrouwde basis te leggen, veel met elkaar te praten, te zingen, te creëren, iedereen ruimte te bieden om zichzelf te zijn, ontstaan er heel mooie dingen. Mensen vergroten hun zelfvertrouwen en ontwikkelen zich (soms razendsnel) doordat ze meedoen. Wat precies de eindknaller gaat worden deze derde editie van Iedereen Wordt Mens, dat weten we nog niet. Het is allemaal in opbouw, letterlijk en figuurlijk.’
Karlijn
Mensen vergroten hun zelfvertrouwen en ontwikkelen zich (soms razendsnel) doordat ze meedoen.
Fotomodel Pèpé
Pèpé is een van de deelnemers van de vorige editie. Hij werkt sinds twee jaar bij de goederenaanname van 2Switch. Dat doet hij drie dagen per week. ‘Heerlijk werk. Het geeft me structuur en ik heb leuke contacten met mensen’, vertelt hij. ‘Ik houd van spullen. Ik doe de hele dag de mooiste vondsten én ik heb eerste keus. En lego hè, dat is mijn passie. Ik heb er thuis zo’n berg van (hij gebaart vanaf de grond een hoge bult tot zijn knieën).’ Vorig jaar was Pèpé fotomodel voor de poster van ‘2Switch or not 2Switch’. En in de voorstelling hoorde je hem zijn verhaal vertellen, met legostenen als symbool. Uiteindelijk kwam hij aan het eind even op het podium. ‘Ik wilde eerste niet’, vertelt Pèpé open. ‘Maar ik heb het gedurfd, voor de dames doe ik dat dan graag. Nu zeggen we dat ik mijn roeping heb gemist. Wie weet speel ik ooit wel in een film!’
Een warm gebaar
Hij genoot van veel dingen, niet alleen van de voorbereidingen en de eindvoorstellingen, maar ook van het gezamenlijk eten en de verbondenheid tussen collega’s. Dit jaar prijkt hij weer op de poster en wil hij meedoen aan de voorstelling. Hoe precies, dat weet hij nog niet. Dan springt Maxime op met een aantal kaarten in haar hand. ‘Ik moet deze nog even gaan uitdelen’, zegt ze. Wat blijkt? Karlijn en Maxime hebben – met papier van Switchcollega Jolanda en met stickers van collega Jantina – vijftig persoonlijke kaartjes gemaakt. Maxime: ‘Het is herfst, de dagen worden donkerder, mensen hebben het kouder; dan raakt de sfeer soms wat verzwaard. We schreven daarom voor iedereen op wat we zo waarderen aan diegene. Zo’n gebaar vinden mensen dus ontzettend leuk!’
Er zijn nog veel meer mensen bezig met het project en op weg naar de eindknaller. Op 8 december is de première, dus zet het vast in je agenda!
