Chef-kok en sociaal ondernemer Allon: ‘Je bent wat je eet én je bent hoe je kookt.’

Maak kennis met Allon

De bewoners delen hun verhaal door samen met stichting Vitanos en Ruimtekoers een digitaal verhalenkookboek te maken, bijvoorbeeld. Maak hier kennis met Allon. En deel daarna ook vooral jouw kookverhaal via #ikkookmijnverhaal!

Koken is emotie

‘De manier waarop mensen koken en eten, is meer dan alleen de handeling. Het is een gewoonte, maar ook een uiting van emotie. Het drukt een levenswijze uit. Het laat zien hoe je omgaat met je omgeving. Eet je biologisch, eet je vlees? Vaak is er in ieders manier van eten maken een sterke traditie verankerd. Of er is een onlosmakelijke herinnering aan een bepaald gerecht verbonden. Dit alles geeft veel meer dimensie aan het eten. En door de gewoonten, tradities, herinneringen van veel verschillende mensen bij elkaar te brengen, door samen te koken, krijg je iets heel moois. Omdat we nu door corona gedwongen zijn om de verhalen en recepten digitaal vast te leggen, geeft dat ook weer iets extra’s: al die waardevolle bijdragen vervliegen niet na het festival, maar worden gebundeld en blijven voor veel langer bewaard.’

Allon’s passie voor koken

Allon is gepassioneerd over koken en eten. Voor hem zegt eet- en kookgedrag veel. Het is iets persoonlijks, maar het zegt ook zeker iets over een samenleving als geheel. Hij legt uit: ‘De mate waarin je naar elkaar toegroeit in een samenleving, zie je weerspiegeld in het eten. Blijven mensen bij wat ze ‘van huis uit’ gewend zijn of proberen ze andere, nieuwe dingen uit? Als ik naar mezelf kijk: als jonge Chinese jongen kwam ik in Nederland. Ik kom uit een horecafamilie. Ik kwam dus al vroeg in aanraking met koken. Meteen uit school hielp ik mee in de keuken. Dat was normaal voor mij, net als het Chinese eten. Later verkende ik verder de wereld en kwam ik in aanraking met veel verschillende gewoonten. Hoe je eten beleeft, is conditioneel. Je krijgt het, soms letterlijk, met de paplepel ingegoten. Hoe iemand met eten omgaat, geeft eigenlijk een inkijk in zijn of haar afkomst en opvattingen.

Het is geen wedstrijd!

Iedereen kan en mag recepten en verhalen delen en – straks op aangepaste wijze – mee koken. Je hoeft daarvoor geen ervaren topkok of keukenprinses te zijn. Het is geen wedstrijd en wat ‘lekker’ is, is voor iedereen weer anders.

Allon: ‘Met ‘lekker’ is het al net als met ‘gezelligheid’; daaronder verstaat ook iedereen weer iets anders. Het gaat erom dat je elkaar via eetverhalen leert kennen en misschien beter kunt begrijpen waarom iemand is zoals die is. Je kunt dingen van elkaar overnemen of vermengen. Elkaar stof tot nadenken bieden. Meer op macroniveau is ons eet- en kookgedrag ook interessant. De coronacrisis legt pijnlijk bloot dat de globalisering en de manier waarop we met de natuur omgaan te denken geeft. Slaat de natuur hiermee terug? En: zullen we hierdoor ons anders gaan gedragen en beter nadenken over de wereldwijde gevolgen van productieprocessen van bijvoorbeeld vlees, zuivel en groente? Ik weet het nog niet. Wat ik wel weet, is dat deze crisis het besef versterkt dat we sámenleven, dat we het op deze aarde samen zullen moeten doen. Onze persoonlijke verhalen delen, samen koken en recepten bundelen tot één geheel, vind ik daarin wel heel mooi passen.’